Twee kernvragen
Op alle gebieden van mijn leven wil ik mijzelf steeds weer de vraag stellen: Wat probeert God vandaag tegen me te zeggen? Wat zegt Hij door de teksten die ik lees? Door de omstandigheden op mijn werk en thuis? Waar zie ik zijn leiding in mijn leven? Het is een van de twee kernvragen die ik voor mij de basis vormen van discipelschap: ‘Wat zegt God tegen me?’ en ‘Wat ga ik ermee doen?’

Even geen antwoord
Ik sprak eens een jonge leider die even geen antwoord had op deze vraag. God zei op dat moment eigenlijk niks. Heel herkenbaar vond ik, net als de schaamte en de schroom waarmee hij dat deelde. Alsof hij iets verkeerd had gedaan. Hij voelde zich schuldig over zijn antwoord. Alsof hij moest bekennen dat hij zijn huiswerk niet had gedaan. Misschien herken je dat?

Maakbaarheid
We leven in een maatschappij waar alles maakbaar lijkt te zijn. Een wereld waar bijna alles wat we willen binnen handbereik ligt. Deze houding van maakbaarheid heeft ook ons geloof beïnvloed. We pakken een bijbeltekst en trekken hier een principe of, bij voorkeur, een stappenplan uit. Dan weten we in ieder geval wat wij moeten doen. Dan kunnen we geloven concreet maken. Geloof als actie met meetbare resultaten. 

Niet 'plat slaan'
Als christelijke professionals willen we geloof en werk integreren. Plannen, resultaten en doelen zijn onderdeel van het leven, ook als christen. Maar we kunnen God en geloof niet 'plat slaan'. Geloven in God is het onderhouden van een levende relatie met Hem, geen uitvoeren van christelijke handelingen die dan leiden tot een specifiek gewenst resultaat.

Verbondsrelatie
Toen God zijn verbond met Abraham sloot in Genesis 15, liep God zelf door de dierhelften. In dit ritueel zou de mindere, degene die zich onderwerpt aan de ander, over de bloedige weg moeten lopen. Maar God draait het helemaal om. Hij loopt er zelf doorheen. In Genesis 15 zien we al de genade van God. Later stuurt Hij zijn Zoon om het offer te brengen dat eigenlijk bij ons ligt. Beide offers laten zien dat God de mens heel goed kent en dat hij onvoorwaardelijk en volledig de verantwoordelijkheid op zich wil nemen in de relatie met mensen. We zijn volledig vrij. We zijn volledig geliefd. We zitten in een verbondsrelatie. We hoeven niet te werken, we hoeven niet te begrijpen.

Genade en werken
God zoeken en zijn stem verstaan is niet een gevolg van ons werken. Het is niet het resultaat van een 3-stappenplan. Het is God die in zijn genade en liefde tot ons wilt spreken. Onze relatie met Hem is een levende relatie. Een relatie vraagt om werken, maar ook om bij elkaar zijn.

Een vers over wachten
Psalm 27:14 is een van de Bijbelteksten die me vaak inspireert. Een vers over wachten. In de Amplified vertaling staat:

'Wait for and hope for and expect the Lord; be brave and of good courage and let your heart be stout and enduring. Yes, wait for and hope for and expect the Lord.'

Als ik God zoek, maar zijn stem even niet hoor, ben ik geneigd om harder te proberen Gods stem te verstaan. Maar God zegt: 'Wacht op Mij'. Durf ik te wachten? Wachten is een actieve houding van toewijding. Het vraagt vastberadenheid om niet te luisteren naar stemmen die schuld en schaamte oproepen. Het vraagt moed om niet zelf de oplossing voor een vraag te bedenken, maar te blijven zoeken in zijn woord en te blijven verwachten dat Hij zal spreken.

Durf jij nog wat langer te wachten terwijl Hij nog stil is? De les die ik leerde, was: Wees dapper en wacht op God.

Deze blog is geschreven door Hanneke van der Meer. Hanneke is trainer en coach en ontwikkelt vanuit IMPACT mentorgroepen voor young professionals. Ze heeft een daarnaast een eigen bedrijf waar ze ondernemende vrouwen coacht en traint bij de start van hun eigen onderneming. Ze houdt van mensen, lezen, koken en opruimen.